Vekalet vereceğimiz kişi veya kişiler ile partilerini seçmemize çok az zaman kaldı. Seçim; demokrasinin vazgeçilmezi, temel direğidir. Vekalet alacak olanlar ile partileri, seçmene; partilerini, programlarını, vaatlerini en iyi şekilde anlatma ve karşılığında oy alma sanatıdır. Seçim; demokrasisi ve hukuk düzeni tam oturmuş ülkeler de böyle işler.
Bizde böyle mi?
Yaşadıklarımız öyle olmadığını gösteriyor!
Peki, ne yaşıyoruz?
Her seçim öncesi olduğu gibi yine gerginlik, hakarete varan üslup, tehdit, şantaj, mali dengeyi altüst edecek seçim ekonomisi, yıllarca iktidarda olmalarına rağmen muhalefet teymiş gibi davranarak yapmaları gerekeni yeni dönemde yapacaklarını vaat etmeleri, belki yeni dönemde koltuklarını kaybetme korkusuyla talana ve vurguna hız vermesi…
Aslında yaşamamız gerekenler ne olmalı?
Daha iyi bir yaşam, daha fazla demokrasi, daha fazla hukuk, daha fazla özgürlük, daha fazla adalet, kişi başına düşen gelirin daha fazla olması, halktan alınanların halka harcanması, yolsuzluğa-yoksulluğa-yasaklara geçit verilmemesi…
Siyaset arenasında işler karışık. Arena her geçen gün daha da kızışıyor. Seçmenin önüne iki sandık geleceği için hesaplar buna göre yapılıyor. İttifakların istediklerini yapabilmesi için her iki sandıktan da galip çıkması gerekiyor. Beraberlik iki tarafa da yaramıyor. İktidarın cumhurbaşkanlığında tek adayı var. Muhalefetin ise 3. Dolayısıyla tek oyun bile büyük önem arz ettiği seçim nedeniyle oynanan oyunlar, dönen fırıldaklar, kapalı kapılar ardında yapılan pazarlıklar, hayali seçmenler, bireysel egolar, hırslar, intikam duygusu daha neler var neler…
Seçmen 7’den 77’ye bir pembe dizi gibi olup bitenleri izliyor. Sandık önüne geldiğinde de kendisine reva görülen iyi veya kötü yaşama göre siyasilerin deyimiyle sandıkları patlatacak.
Seçim çok önemli bir döneme denk geliyor. Ramazan ayındayız, önümüz bayram, sonrası seçim. Hem halkın, hem seçmenin hem de bazı ihtiyaçlarımızı karşılamak amacıyla arkadaş ile ticaretin kalbi sayılan merkez Sur ilçesine gittik. Melik Ahmet Caddesi’nden Dört Ayaklı Minare’ye kadar çeşitli esnaf gruplarıyla ve alışveriş yapanlarla kısa kısa sohbetler ederek nabız tutmaya çalıştık. Adı bende saklı esnaf ve vatandaşların görüşleri şöyle:
Bir esnaf; ‘Her yıl satışlarım da sürekli bir düşüş yaşıyorum. Eskiden bereket vardı. Depom ağzına kadar doluydu. Şimdi depom yok. Ne varsa burada, dükkanımda. Yani anlayacağınız her yıl biraz daha küçüldüm. Böyle giderse tamamen yok olacağım. Siyasiler şimdi gelip bizden hangi yüzle oy isteyecek bilemiyorum.’
Başka bir esnaf; ‘Arkadaş seçime mi gidiyoruz, savaşa mı? Bu nasıl demokratik bir sistem. Seçimi kazanmak için partimizi kapatmak için pusuda bekliyorsun, rakiplerini ‘teröristlikle’ itham ediyorsun. Ama ‘teröristliği’ tescil edilmişler ile ortaklık yapıyorsun. Olmaz böyle şey.’
Bir başka esnaf; ‘Eskiden bayramdan çok önce mal siparişlerimizi fazlasıyla yapar, iyi kazanırdık. Şimdi çok az sipariş yapıyorum. O da satılır mı, satılmaz mı bilmiyorum. İnsanlar çocuklarına bile kıyafet alamaz durumda. Zaten kazancımızın büyük bölümü vergiden elektriğe kadar artan kalemlere gidiyor. Dolayısıyla ticaretin tadı-tuzu kalmadı.’
Peynirciler çarşısında alışveriş yapan bir vatandaş; ‘Her gün yapılan zamlardan ne kahvaltı, ne sahur sofralarının keyfi kaldı. Eskiden soframa 3 çeşit peynir, 3 çeşit zeytin koyardım. Bunun yanında tahin, bal, pekmez, tereyağı, süt, yumurta gibi çeşitler bulunurdu. Şimdi ise peynir ve zeytin çeşidi 1’e, diğer çeşitleri ise ayda-yılda bir soframıza koyabiliyoruz. Seçimde bunun bir bedeli olacak elbette.’
Vakıflar çarşısında alışveriş yapan başka bir vatandaş; ‘7 çocuğum var. Bunların 4’ü küçük ve bunlar bayramlık ister. Şimdiden piyasa araştırması yapıyorum. Biliyorum ki, bayrama birkaç gün kala fiyatlar daha da yükselecek. Şimdi bile fiyatlar çok yüksek. Küçükler için bir-iki gün içinde ucuz ve birer-ikişer parça alacağım. Biz geçinemiyoruz. Siyasiler ise koltuk derdinde. Bizde oyumuzu ona göre vereceğiz.’
Yanık çarşıda (Çarşiya Şewiti) alışveriş yapan diğer bir vatandaş; ‘7 bin 500 lira emekli maaşı alıyorum. O da yeni oldu. Oysa açlık sınırı 9 bin 590 lira, yoksulluk sınırı 31 bin 240 lira. Evde 8 boğaz. Hadi gel de geçin. Siyasilerin dünyadan haberi yok. Onları ders vermenin zamanına az kaldı.’
Bu kısa nabız yoklama bile vatandaşla siyasilerin gündeminin çok farklı olduğunu gösteriyor. Zam yağmuru hiç hız kesmeden devam ediyor. Soğanın kilosunun 25 lirayı bulduğu bir süreçte seçime gidiliyor. Seçmen siyasilere sesleniyor ama siyasiler, körleri-sağırları oynuyor.
Sevgiyle kalın.